سیستم‌های آبیاری بارانی ثابت (بخش سوم)
در این بخش به ادامه آبپاش‌های تفنگی و در ادامه به سیستم‌های دیگر آبیاری بارانی ثابت می‌پردازیم.
در مباحث قبل در مورد آبپاش‌های تفنگی با بازوی متحرک صحبت کردیم که برد زیادی از زمین کشاورزی را تحت پوشش قرار می‌داد.
این نوع از آبپاش‌ها به دلیل چرخش‌های سریعی که دارند توسط افرادی که می‌خواهند در مدت زمان کمتر زمین خود را آبیاری کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آبپاش تفنگی با توربین آبی
این نوع از آبپاش‌ها ظاهرا شبیه به آبپاش‌های تفنگی با بازوی متحرک هستند اما حرکت این نوع از آبپاش‌ها بسیار نرم‌تر از سایر آبپاش‌ها است.
از این نوع آبپاش‌ها می‌توان برای قطعه‌بندی استفاده کرد.
در هر آبشار از این نوع دو فواره وجود دارد که از نظر فیزیکی با هم تفاوت دارند.
همین طور این فیزیک متفاوت کارکرد‌های آنان را نیز متأثر کرده است.
فواره‌هایی که در آبپاش‌های تفنگی توربین آبی وجود دارد دارای دو شکل مخروطی و حلقوی است.
از فواره‌های مخروطی زمانی که می‌خواهیم فواره آب در برابر وزش باد مقاوم باشد، استفاده می‌کنیم.
این نوع از فواره‌ها در زمانی که فشار آب زیاد است می‌توانند کارایی داشته باشند.
نوع دیگری از فواره‌ها، حلقوی هستند که برای ایجاد فشار در آب‌های کم فشار ایجاد شده‌اند.
این نوع فواره در جاهایی به کار برده می‌شود که ظریف است و مقاومت کمی دارد.
زاویه‌ای را که می‌توان برای این نوع از آبپاش‌ها در نظر گرفت از نوع بازویی آن کمتر است و چیزی در حدود ۱۵ تا ۲۷ درجه است.
در صورتی که تجهیزات سیستم آبیاری آسیب دید میتوانیم آن‌ها را از فروشگاه‌های فروش تجهیزات آبیاری تهیه کنیم.
آبپاش‌های توربینی دارای کمان و برد کمتری هستند و این به دلیل ضعیف بودن فواره‌ای است که این نوع از آبپاش‌ها می‌سازند.
بهتر است برد کمتر از این را نیز مورد پوشش قرار دهند، زیرا در وزش باد‌های شدید همین برد استاندارد شاید از کارایی لازم برخوردار نباشد.
وجود تلاطم در فوران آب می‌تواند روی برد و فاصله پرتاب تأثیرگذار باشد و میزان فاصله‌ای که آب پرتاب می‌شود را کمتر کند.
تلاطم‌هایی که امکان دارد در مسیر آب ایجاد شود دلایلی دارد که این دلایل از طراحی این آبپاش‌ها گرفته تا جنس لوله‌ها متغیر است.
اگر بخواهیم دلایل را در یک مجموعه به شما معرفی کنیم، این مجموعه شامل طراحی نامناسب سیستم لوله کشی، تغییرات ناگهانی در اندازه لوله‌ها که می‌تواند ناشی از تغییرات دمایی باشد که در طول روز اتفاق می‌افتد که در این صورت امان ترک خوردگی لوله‌ها نیز وجود دارد، دلیل آخر در جنس لوله‌ها می‌توان جست و جو کرد.به این معنی که جنس داخلی لوله‌ها در این آبپاش‌های تفنگی در صورت زبر شدن می‌تواند باعث ایجاد تلاطم شود.
زبری موجود در لوله‌ها به دلیل رسوب‌هایی ایجاد می‌شود که در لوله ته نشین شده است و به صورت یک پوشش داخلی درون لوله ایجاد شده باشد.
برای رفع تلاطم در آبپاش‌های تفنگی توربینی، پره‌هایی تعبیه شده است که از تلاطم آب جلوگیری می‌کند.
این پره‌ها جریان خروجی آب را تنظیم می‌کنند.
این سیستم‌ها سرعت پخش زیاد و قطره‌های درشتی که ایجاد می‌شود را با سرعت زیاد پخش کرده تا به قطرات هم اندازه و بسیار ریز تبدیل شود و بتواند تمام برد و منطقه موردنظر خود را تحت پوشش قرار دهد.
در صورتی که این اتفاق نیفتد و قطرات بزرگ آب به همان صورت به خاک برسد، موجب ایجاد مسئله‌ای به نام هرز آب می‌شود.
زیرا با پاشیدن قطره‌های بزرگ روی خاک، سطح آن فشرده‌تر شده و آب دیرتر نفوذ می‌کند.
حجم زیادی از این آب از طریق تابش خورشید و تبخیر آب از دست می‌رود.
به دلیل اینکه از بروز مشکلات احتمالی در این نوع از سیستم‌ها جلوگیری شود، علاوه بر قرار دادن توربین‌ها و پره‌ها از جای مناسبی، از این آبپاش استفاده می‌کنند.
مانند خاک‌های سبکی که سرعت نفوذ آب در آن‌ها زیاد است.
جدا از اینکه این سیستم در جای مناسب به کار برده شود، می‌توان برای بهرهبرداری بهتر از این سیستم آن را در زمین‌های زراعی به کار برد که نیاز به آبیاری تکمیلی دارند.
تجهیزات آبیاری بارانی به مراقب و نگهداری صحیح نیاز دارند.
سیستم‌های آبیاری بارانی ثابت
این سیستم در دسته‌بندی دوم از سیستم‌های آبیاری ساکن قرار دارد.
تفاوتی که این سیستم با سیستم‌های دوره‌ای که در دسته اول از سیستم‌های ثابت قرار دارند، دارد این است که این سیستم‌ها دیگر نیاز به جا به جایی ندارد.
زیرا به اندازه کافی داری بال برای آبیاری است و میزان قابل توجهی بال را در ساختار خود جای داده است.
سیستم‌های آبیاری ثابت دارای دو دسته مجزای بال‌های آبیاری قابل حمل و بال‌های آبیاری زیرزمینی دائمی است که در ادامه در مورد هر کدام اطلاعاتی را به دست می‌آوریم.
در سیستم‌های آبیاری قابل حمل بال‌ها روی زمین هستند و تا زمان استفاده برای آبیاری در جای خود قرار دارند.
از این سیستم برای کشت‌ها و زراعت‌هایی استفاده می‌شود که می‌خواهند فرآیند جوانه زدن با سرعت رو به رو شود.
بعد از اینکه از این سیستم برای جوانه زدن استفاده شد و جوانه‌ها ظاهر شدند می‌توان آن را جمع کرده و روش‌های دیگری را برای ادامه مسیر برای رشد گیاهان تعبیه کرد.
در بعضی از محصولات مانند سیب زمینی از سیستم‌های قابل حمل تا انتهای به بار نشستن محصول استفاده می‌شود.
این سیستم نیاز به کارگرانی دارد که به صورت مداوم بتوانند اتصالات را باز و بسته کنند.
یکی از حسن‌هایی که در این روش وجود دارد و سبب شده که با وجود خرج تراشی برای استخدام کارگر از این شیوه استفاده شود، قابلیت تعویض این نوع از آبیاری با روش‌های دیگر است.
سایر سیستم‌های آبیاری بارانی ساکن
این سیستم‌ها دارای لوله‌های سوراخ‌دار، سیستم‌های آبپاش با لوله‌های شلنگی و سیستم‌های باغی است.
مزیتی که این سیستم‌ها دارند و باعث می‌شود برای استفاده از آنان انگیزه در کشاورزان و زمین داران به وجود آید، این است که این سیستم‌ها قابلیت حمل و نقل ساده و این قابلیت را دارند که در مقابل سیستم‌های دیگر دارای مصرف انرژی کمتری هستند.
اما موردی که استفاده از این سیستم‌ها را فراگیر نکرده است، نیاز به نیروی کار زیاد برای جا به جایی لوله‌ها است.
زیرا در جامعه امروزی، برای استخدام نیروی کار قوی نیاز به پرداخت هزینه زیادی است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
میخواهید به بحث بپیوندید؟